mutluluk

evet
okadar mutluyum ki bu aralar..
anlatamıyorum..

hergün gülüyorum mesela.
bana bakan insanlarda gülüyor
onlarda mutlu oluyor kanımca

bazen durduk yere
kahkaha atıyorum mesela
hani iyi bişey olunca
mutlaka bi iyi şey daha olurya
öyle oluyo
herşey iyi

kafam çok rahat bu ara
hiç bişeye üzülmüyorum
üzüntü nedir unuttum
çok mutluyum çok
mutluyum mutluyum mutluyum..

herkes 'neden bu kadar mutlusun' diyo
'bişey yok' diyorum
'önemli deil'
'geçer' diyorum

sonra herkes 'boşver takma kafana' diyo
ben yine gülüyorum

okadar çok konuşuyorum ki bu ara
herkes rahatsız bu durumdan
insanlar rahatsız oluyo
ama napıyım mutluyum
gülüyorum ben

sonra mutsuzluğu düşünüyorum
ne gerek var canım ne kadar saçma
aklıma yazdığım bi şiirim geliyor sonra

"mutsuzluk mutluluğu tatmakmış
mutsuzluk aşık olmakmış"

:) ne kadar saçma


..

ve yine gülümseyip uyumayı düşünüyorum
uyurken de hiç zorlanmıyorum bu ara
hemen hoop uyuyorum
günümü gün ediyorum
geziyorum


kanalizasyona taş atıyorum..